Speculaas (voorheen: speculatie), in België ook: speculoos (deze nevenvorm heeft zich uitgebreid tot het Belgisch-Frans als spéculoos of spéculaus) is een sterk gekruide, oude soort koek , meestal -maar niet uitsluitend- hard, droog en plat, die in de vorm van verschillende voorstellingen wordt gebakken en vooral omstreeks het sinterklaasfeest populair is. De laatste decennia is het echter normaal geworden het hele jaar door speculaas te eten. Speculaas wordt voornamelijk in Nederland en België gemaakt en gegeten, alsook in Westfalen en het Rijnland.
Er zijn meerdere verklaringen voor het woord speculaas:
Het Latijnse woord speculator ('hij die alles ziet'); wat tevens de bijnaam is van Sint-Nicolaas;
Het Latijnse woord speculum (spiegel), omdat een speculaaspop het spiegelbeeld is van de afbeelding op de koekplank (= 'prent') waarmee het gevormd wordt (dit is de meest aangenomen verklaring);
In ouder Nederlands betekende speculatie "overdenking" of "vermoeden". De koek werd daarom (mogelijk schertsend) speculatie genoemd omdat het oorspronkelijk een gebak voor fijnproevers was. Speculatie in de betekenis "veronderstellen" of "bedenken" kan impliceren dat het gebak een soort "fantasiegoed" zou zijn.[1]
Er zou ook een verband kunnen zijn met specerij, een verwijzing naar de kruiden die speculaas typeren.
Speculaas (voorheen: speculatie), in België ook: speculoos (deze nevenvorm heeft zich uitgebreid tot het Belgisch-Frans als spéculoos of spéculaus) is een sterk gekruide, oude soort koek , meestal -maar niet uitsluitend- hard, droog en plat, die in de vorm van verschillende voorstellingen wordt gebakken en vooral omstreeks het sinterklaasfeest populair is. De laatste decennia is het echter normaal geworden het hele jaar door speculaas te eten. Speculaas wordt voornamelijk in Nederland en België gemaakt en gegeten, alsook in Westfalen en het Rijnland.
Er zijn meerdere verklaringen voor het woord speculaas:
Het Latijnse woord speculator ('hij die alles ziet'); wat tevens de bijnaam is van Sint-Nicolaas;
Het Latijnse woord speculum (spiegel), omdat een speculaaspop het spiegelbeeld is van de afbeelding op de koekplank (= 'prent') waarmee het gevormd wordt (dit is de meest aangenomen verklaring);
In ouder Nederlands betekende speculatie "overdenking" of "vermoeden". De koek werd daarom (mogelijk schertsend) speculatie genoemd omdat het oorspronkelijk een gebak voor fijnproevers was. Speculatie in de betekenis "veronderstellen" of "bedenken" kan impliceren dat het gebak een soort "fantasiegoed" zou zijn.[1]
Er zou ook een verband kunnen zijn met specerij, een verwijzing naar de kruiden die speculaas typeren.
翻訳されて、しばらくお待ちください..