Wat een uitvinding.
Hij hield wel van dansmuziek.
Daar gaat Duck.
Donald 'Duck' Dunn, onze bassist.
En een werelddrummer: Al Jackson.
John Lennon vond 'm ook erg goed.
Het begon eigenlijk als 'n blaasmotief.
Het ritmische deel is er later bij gekomen.
Het is dansbaar, met n' mooie lijn voor de blazers.
... en strakke gitaar- en basloopjes.
Daar kun je op dansen.
Wij vieren speelden als begeleiders op de meeste platen die Stax uitbracht.
We traden zelden op als Booker T & the Mg's.
.. ondanks 't succes van "Green Onions".
Hoe definieer je 't Stax geluid?
Volgens mij was dit zoiets wat alleen bij toeval kan ontstaan.
Het was een verzameling, een soort smeltkroeg van musici.
met allerlei achtergronden.
In 't hart van de Delta komen alle staten bij elkaar:
Mississippi, Arkansas, Missouri, Kentucky en Tennessee.
De mensen varen de river op en neer.
Het was natuurlijk 'n gemengde groep.
We werkten in 'n zwarte wijk in Memphis.
De platenzaak van Stax stond ook in die wijk.
De klanten daarvan kochten veel blusplaten,
Er was rassenscheiding in de stad, maar Stax was gemengd.
Op een of andere manier konden we daarmee wegkomen.