U draaide zelf het filmpje van uw personage in Pulsar. Hebt u eigenlijk genoeg aan acteren?
Schoenaerts: Er zijn veel verhalen die nog verteld mogen en moeten worden. Ik wil vertellen. Acteren is ook vertellen maar ik voel wel de behoefte om dingen te maken: om te schrijven. Alleen besef ik de moeilijkheidsgraad en wil ik mezelf niet overschatten. Ik heb al een paar dingen geschreven maar ik laat ze rijpen. Dat heb ik ondertussen wel achterhaald: dingen hebben tijd nodig. Waarom hebben dingen tijd nodig? Veel tijd wil zeggen veel aandacht. Aandacht is liefde. Reflectie op reflectie op reflectie staat toe de dingen uit te puren, tot de kern te komen.
Maar vaak ontbreekt de tijd, zeker in België. Je kunt moeilijk leven van cinema. Je kunt niet voor elke film een jaar uittrekken. Dat zou een financiële catastrofe zijn. Die dwingende economische realiteit laat zich niet ontkennen. Maar dat neemt niet weg dat je altijd en overal kwaliteit moet voor ogen houden. De schoonheid hoog in het vaandel voeren. Ze verdedigen, ze proberen te creëren, ze proberen te delen. Om uiteindelijk alles weer los te laten. Want uiteindelijk is het ook maar film, maar theater. Het is wat het is. Het is iets, maar ook niet meer dan dat.