daar gaan we*Ik wil er niets mee te maken hebben.’ Meer woorden wenst Jerney Kaagman niet te besteden aan de biografie van Earth and Fire, de popgroep waarvan zij jarenlang zangeres en sexy boegbeeld is geweest. Over de reden van haar afkeer voor het binnenkort te verschijnen boek zwijgt ze, maar die laat zich raden: de bandleden van destijds uiten zich nogal kritisch over haar zangkunsten. De stem van Kaagman, die zich na haar zangcarrière inzette voor ondersteuning van de Nederlandse muziek en optrad als streng jurylid in het tv-programma Idols, zou te beperkt zijn geweest voor de band die in de jaren zeventig een aanzienlijke reeks hits op zijn naam schreef. Componist en gitarist Chris Koerts: ‘Het gebeurde nogal eens dat we een melodie moesten omgooien omdat Jerneys bereik te klein was.’ Enkele jaren na de oprichting van de band verzuchtte hij al tegen tweelingbroer Gerard (componist en organist): ‘Ze zou er eigenlijk uit moeten. Ze trekt het gewoon niet.’ Bij optredens zorgden de geluidstechnici dat de instrumenten extra versterkt werden als Jerney niet bij stem was. In de opnamestudio was het lastiger de tekortkomingen te maskeren. Drummer Ton van der Kleij: ‘Het inzingen ging soms lettergreep na lettergreep. We hebben weleens een week over de stem voor een single gedaan.’ In 1974 werd zangeres Patricia Paay gevraagd de plaats van Kaagman in Earth and Fire over te nemen, maar Paay sloeg het aanbod af. Toen Kaagman bij toeval daarachter kwam, was ze aangeslagen, maar stapte ze niet op. Journalist en historicus Fred Hermsen, een van de twee auteurs van de biografie en familielid van de broers Koerts, laat weten dat Kaagman aanvankelijk goed heeft meegewerkt aan de voorbereidingen voor het boek. ‘Na verloop van tijd kreeg ze bezwaren. Ze vond het erg het verhaal worden van de gebroeders Koerts. Ik heb dingen aangepast en haar verhaal ertegenover gezet. Maar toen zij de uiteindelijke versie had gezien, stuurde ze een mail waarin ze zei niet meer mee te werken en geen toestemming te geven voor publicatie van foto’s uit haar verzameling.’ Hermsen onderstreept dat het allerminst zijn bedoeling is het imago van Kaagman te beschadigen. De kritiek op haar zangcapaciteiten neemt in het boek een bescheiden plaats in. ‘Ik wil respectvolle, maar diepgaande geschiedschrijving. Het is geen hagiografie. Over de broers Koerts – hun drankgebruik – schrijven we ook kritisch.’ Chris Koerts is verbaasd over Kaagmans reactie. Koerts gisteren vanuit zijn woning in Frankrijk: ‘Ze zit er meer mee dan ik dacht. De schrijvers hebben hun best gedaan haar niet te kwetsen. Ze hebben het voorzichtig opgeschreven’ Cor Speksnijder