Wat als die ontzagwekkende overgave een maat voor niets blijkt omdat anderen hun werk niet goed doen?
Schoenaerts: Dat is de kwetsbaarheid van een filmacteur. Je weet nooit wat het wordt. Elke film berust op een broos evenwicht. Maar ik had er vertrouwen in. Ik had al in een kortfilm van Michaël R. Roskam gespeeld en voelde onmiddellijk zijn talent voor cinema. Rundskop is geen tv-film maar cinema pur sang! Toen Michaël me over het project vertelde, voelde ik dat het iets uitzonderlijks kon worden. Je kunt onmogelijk om de grote, existentiële dimensie heen. Dat vraagt iets extreems.
Michaël heeft onmiddellijk aan mij gedacht. Op basis van het scenario lijkt het personage nochtans niets voor mij. Alleen al fysiek: ik ben vrij lang en slank. Dat hij niettemin aan mij dacht, getuigt van veel liefde. Michaël bewees meteen ook dat hij anders durft denken en wéét wat een acteur is. Op dat gebied schieten we in Vlaanderen vaak tekort. Casting directors en regisseurs bieden altijd rollen aan in het verlengde van wat je eerder deed. Ze willen typecasten en denken dat ik ben zoals het personage dat ik speel. Maar dat is niet zo. Ik ben een speler.
Rundskop zag ik als een geschenk. Ik moest daar iets tegenover stellen. Ik moest die liefde teruggeven. Ik ben zielsgelukkig met wat Michaël ervan gemaakt heeft.